Χειρουργικές μέθοδοι
Μετά την εισαγωγή, οι ασθενείς αντιμετωπίστηκαν με σταδιακή χειρουργική θεραπεία ανάλογα με την κατάσταση.Αρχικά, ο εξωτερικός σταθεροποιητής στερεώθηκε και, εάν οι συνθήκες μαλακών ιστών το επέτρεπαν, αντικαταστάθηκε με εσωτερική στερέωση.
Οι συγγραφείς συνόψισαν την εμπειρία τους και βρήκαν ότι το κλειδί για τη μείωση του κατάγματος και τη διατήρηση της μείωσης είναι να μειωθεί πρώτα το οπίσθιο κάταγμα του φλοιού της κνήμης και στη συνέχεια να αντιμετωπιστεί το συμπιεστικό κάταγμα του πρόσθιου κνημιαίου οροπεδίου, έτσι ώστε να αποκατασταθεί το φυσιολογικό οβελιαίο επίπεδο γραμμή.
Οι συγγραφείς συνιστούν τη χρήση εγγύς κνημιαίας προσθιοπλάγιας και οπισθομεσαίας προσέγγισης για τη μείωση και τη στερέωση του κατάγματος.
Η οπίσθια κνημιαία προσέγγιση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αποκαλύψει την οπίσθια δομή της κνήμης και να πραγματοποιήσει ανάταξη και στερέωση της πρόσθιας πλάκας στήριξης κατά τη διάρκεια της επέμβασης.
Επιπλέον, η προσωρινή στερέωση των καταγμάτων του οπίσθιου οροπεδίου της κνήμης μπορεί να χρησιμεύσει ως υπομόχλιο για την ανύψωση του πρόσθιου κατάγματος και τη μείωση της μετατόπισης του κατάγματος κατά τη διάρκεια της επακόλουθης διόρθωσης της οβελιαίας ευθυγράμμισης.
Μόλις ολοκληρωθεί η μείωση του οπίσθιου κατάγματος, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί μια προσωρινή συσκευή στερέωσης για τη στερέωση, όπως μια σωληνοειδής πλάκα 1/3 ή μια βίδα 3,5 mm από το πρόσθιο άπω άκρο στο οπίσθιο εγγύς άκρο.
Στη συνέχεια, αποκαταστήστε την ευθυγράμμιση της αρθρικής επιφάνειας του οροπεδίου της κνήμης και του οβελιαίου επιπέδου.Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, χρησιμοποιήστε μια συσκευή μείωσης με φαρδύτερο άκρο για να μειώσετε την πίεση και να αποφύγετε την επιδείνωση του θρυμματισμένου κατάγματος.
Η αποκατάσταση της κλίσης της οπίσθιας κνήμης ξεκίνησε με έναν διαχωριστή πρόσθιου κρημνού ή έναν οστεοτόμο ταυτόχρονα (Εικ. 2).Κάτω από την εγγύς γραμμή της άρθρωσης, πολλαπλά σύρματα Kirschner εισήχθησαν παράλληλα από εμπρός προς τα πίσω και η κνημιαία οπισθοστροφή αποκαταστάθηκε με ανύψωση των συρμάτων Kirschner και στη συνέχεια στερεώθηκε στον οπίσθιο φλοιό.
Α- Αυτομόσχευμα κεφαλής περόνης.Β- Ελάττωμα οστού πλήρωσης νωτιαίου κλωβού
Η πλάγια ακτινογραφία δείχνει οβελιαία παραμόρφωση και η δεξιά απλή μεμβράνη δείχνει λαβίδα μείωσης για τη μείωση του οπίσθιου κατάγματος κνήμης με τη βοήθεια του διασπαστή χώρου φύλλου
Τέλος, η πλάκα χρησιμοποιήθηκε για τη μείωση του θραύσματος του κατάγματος για τη διόρθωση της οβελιαίας αναστροφής.Το εγγύς άκρο της εγγύς πλάγιας κνημιαίας πλάκας (ασφαλιστικό ή μη) πρέπει να είναι παράλληλο με την αρθρική επιφάνεια και το άπω άκρο πρέπει να είναι ελαφρώς οπίσθιο.Η πλάκα στερεώθηκε στο εγγύς θραύσμα με βίδες, και στη συνέχεια η πλάκα και το εγγύς θραύσμα μειώθηκαν και στερεώθηκαν στον κνημιαίο άξονα στερεώνοντας την περιφερική πλάκα, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η κανονική κνημιαία οπίσθια κλίση.
Μόλις ολοκληρωθεί η μείωση του κατάγματος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί προσωρινή στερέωση με σύρματα Kirschner.Σε ορισμένες περιπτώσεις, η σταθερή προσωρινή στερέωση είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί χωρίς προηγουμένως να αποκατασταθεί η γραμμή δύναμης με μόσχευμα (μόσχευμα λαγόνιου τριφλοιού, μόσχευμα κεφαλής περόνης κ.λπ.)
Ώρα δημοσίευσης: Μάιος-09-2022